Aan iemands groene zijde zitten (meestal geciteerd in het Duits: komm’ auf meine grüne Seite!) luidt een in onze taal enigszins verouderde uitdrukking, die inhoudt dat bij een plechtige gelegenheid een vrouw werd uitgenodigd aan de ‘groene zijde’ (de linkerzijde) van haar tafelheer plaats te nemen. De kleur groen is van oudsher (onder meer) de kleur van de frisheid van de natuur en daarom de kleur die enerzijds de frisheid en de jeugd, anderzijds de hoop en de verwachting symboliseert.
In de uitdrukking iemands groene zijde ontwikkelde de betekenis ‘fris’, ‘levend’ zich tot ‘gunstig’ en ‘beminnenswaardig’, waarmee uiteraard in verband staat dat de “groene zijde’ de zijde van het lichaam is waarin het hart zetelt.
