We pikken nog een graantje mee als er iets aan de strijkstok blijft hangen. Deze uitdrukking heeft niets met de viool en de wereld van de muziek, maar alles met de graanhandel te maken.
In vroeger eeuwen ging de bakker naar de korenbeurs om graan te keuren en te kopen; daarbij droeg hij bij zich een balans van twee koperen literbussen, waarmee door vergelijking van twee soorten graan het koren op zijn gewicht en dus op kwaliteit werd getest. Als de balans de doorslag gaf wist de koper welke graansoort de zwaarste en beste was. Er bleef echter wel iets (een weinig graan) aan de strijkstok hangen als het ronde stokje waarmee het graan op de literbussen werd gladgestreken een beetje vochtig was gemaakt. Dit gaf dan de koper de gelegenheid iets van het gewicht en dus van de prijs af te dingen. In onze tijd zeggen we dat er iets ‘aan de strijkstok’ blijft hangen als iemand bij een financiële transactie zodanig manipuleert dat een deel van het geld niet te bestemder plaatse, maar in zijn eigen zak terechtkomt.
