iemand die leeft op kosten van anderen; profiteur, parasiet, klaploper. Sedert ca. 1803.
O.a. opgetekend bij A. Simonsz.
Fokke (Boertige Reis door Europa. 3de druk, 1826-1827). Samenstelling van tafel + schuimen, dat in de middeleeuwen ‘roven, plunderen’ betekende.’t Is een tyran, een autocraat, een rekel, een dief, een tafelschuimer en een vrek. (De Groene Amsterdammer, 23/10/1892)
Richaar, die marionet, reed in galop/ Van hot naar her en mengde zich volop/ Onder hansworsten met hersens van stro/ Rap ontvlamd, rap gedoofd - en lengde zo/ Zijn hof en staatsie aan met tafelschuimers/ Met parasieten, tuig en plichtverzuimers. (Tom Lanoye, Ten oorlog, 1999)
