(in Vlaanderen) overdreven vroom iemand; kwezelachtige vrouw. Eigenlijk: zuster van een vrije geestelijke orde.
Elke dag naar de mis en ter kommunie, en nadien gaan helpen in ’t gasthuis, ’s Namiddags arm menskens en zieken bezoeken, en ’s avonds thuis wat gitaar spelen, wat zingen en wat dansen. En soms wat schilderen of schrijven. Vertelselkens voor de klein mannen. Drinkt niet, smoort niet en loopt niet achter ’t mansvolk. Pas op, ’t is geen begijn, hé. (Walter van den Broeck, Het beleg van Laken, 1985, over koningin Fabiola)
