Sander Weijers

Msc. Sociologie en Politieke Theorie

Gepubliceerd op 02-02-2016

Plutocratie

betekenis & definitie

Een plutocratie is een vorm van bestuur waarbij de macht in handen is van de rijkste personen. In een plutocratie kunnen deze mensen, de mensen met grote hoeveelheden kapitaal, de wetgeving bepalen. Met grote hoeveelheden geld wordt invloed gekocht bij onder andere politici.

Een plutocratie verschilt nogal met een democratie. In een democratie ligt de macht bij het volk, iedereen vanaf een bepaalde leeftijd heeft het recht om te stemmen en daarmee te beslissen wie het land gaat regeren. In een democratie ligt de uiteindelijke macht dus bij de kiezer.

In een plutocratie wordt door bepaalde partijen, dit kunnen zowel personen, instanties als bedrijven zijn, geld en kapitaal gebruikt om invloed te kopen. Voor politici die een land willen regeren, is het vaak noodzaak om tijdens verkiezingen een campagne te voeren. Hiermee kan een politicus zijn of haar populariteit vergroten, bijvoorbeeld door middel van media-zendtijd of posters en flyers die op straat worden uitgedeeld. Dit kost echter veel geld. Als politici dit geld zelf niet hebben, kunnen ze naar bedrijven of rijke zakenlieden stappen om geld te lenen voor een campagne. Deze bedrijven of zakenlieden willen hiervoor echter wel iets terug. Het idee achter een plutocratie is, is dat wanneer de betreffende politicus daadwerkelijk aan de macht komt, hij of zij beleid gaat voeren dat overeenkomt met de wensen van de bedrijven of zakenlieden die geld hebben verstrekt. Op deze manier kunnen deze partijen bepalen welke kandidaat er aan de macht komt of welke kandidaat er niet aan de macht komt.

In de praktijk is het lastig vast te stellen wanneer een democratie plutocratische kenmerken gaat vertonen. De afspraken die politici en bedrijven eventueel maken, worden namelijk vaak niet formeel vastgelegd.