Mattheus noemt in zijn evangelie zes werken van barmhartigheid. Het zijn goede daden, die de gelovige tijdens zijn leven voor zijn naasten moest verrichten, om daarna verzekerd te zijn van een plaats in de hemel.
De zes werken zijn: het spijzen van de hongerigen, het laven van de dorstigen, het kleden van de naakten, het herbergen van de reizigers, het bezoeken van de zieken en het troosten van de gevangenen. Het zevende werk, het begraven van de doden, werd later door de kerk toegevoegd.
