Honden zijn weergegeven op verschillende schilderijen uit de collectie, maar vooral op genrestukken uit de 17de eeuw. Ze zijn afgebeeld in conversatiestukken of in huiselijke scènes.
De hond vormt een deel van het tafereel en figureert als jachthond (in Metsu's 'Geschenk van de jager'), als troeteldier (bij Buytewech) of als speelkameraad, zoals in Steens 'Dansles'. Soms heeft het dier een symbolische betekenis. Vaak verwijst hij naar (huwelijks)trouw, zoals in het portret van Moses ter Borch. In Goltzius' schilderij staat hij voor waakzaamheid, als waarschuwing voor zedeloos gedrag, maar in schilderijen met flirterige situaties geldt een hond juist vaak als symbool van wellust en onkuisheid.
