Het begrip methodiek verwijst naar het geheel van op theorieën gebaseerde wijzen dat wordt gebruikt om een bepaald doel te bereiken.
Methodieken bestaan niet uit één wijze van doen (zoals een methode), maar zijn een combinatie van verschillende wijzen. Vaak worden methode en methodiek met elkaar verward. Een methode is echter een opzichzelfstaand onderdeel van een methodiek. De grens tussen methoden en methodieken is soms moeilijk te trekken, aangezien geen enkele methode volledig uit de lucht gegrepen - dus op volledig opzichzelfstaand - is. Methoden zijn, net als methodieken, ook theoretisch onderbouwd.
Of een bepaalde aanpak een methode of een methodiek is, hangt daarom grotendeels af van de context en de manier waarop de gebruiker er zelf naar kijkt. Methodieken komen vaak tot stand door het ontstaan van bepaalde problemen door een te eenzijdige benadering. De gebruikte methode wordt dan uitgebreid met andere theoretisch gestaafde werkwijzen die gezamenlijk het ontstane probleem effectief oplossen. Wanneer een doeltreffende mix van methoden is gevonden kan een nieuwe methodiek ontstaan. Methodieken worden gebruikt in alle denkbare disciplines. Te denken valt bijvoorbeeld aan het onderwijs, het onderzoeksveld en de zorg.
