Impulsief betekent zonder ergens vooraf bij stil te staan en iets spontaan doen. Impulsief gedrag wordt veroorzaakt door een inwendige prikkel of door een drang.
Er bestaan verschillende vormen van impulsiviteit. In de psychologie wordt impulsiviteit beschouwd als een onderdeel van iemands persoonlijkheid. Er wordt hierbij vermoedt dat meerdere persoonlijkheidseigenschappen, zoals snel verveeld zijn en overhaast reageren, de impulsiviteit veroorzaken. Ook bestaan er theorieën over dit gedrag die stellen dat er vier dimensies zijn van impulsiviteit. Dit zijn Urgency (drang om onlustgevoelens te vermijden), Lack of premeditation (niet vooruit denken), Lack of perseverance (het onvermogen om doordacht iets te doen) en Sensation-seeking (de neiging tot riskante acties).
Impulsiviteit kan ook gedrag zijn dat afhankelijk is van de situatie. Zo kan gedrag soms ongepast zijn in een bepaalde situatie. Er bestaat ook impulsiviteit dat adaptief is. Een voorbeeld hiervan is een persoon in het verkeer die plotseling een ruk aan het stuur geeft om iets te ontwijken.
Bepaalde aspecten van impulsiviteit hangen samen met het functioneren van de prefrontale cortex. Dit is een gebied in de hersenen dat in het voorste gedeelte van de frontale kwabben zit. Onderdrukking of inhibitie van gedrag blijken gelinkt te zijn aan gebieden in de dorsale prefrontale cortex. Er zijn aanwijzingen dat verschillende subvormen van impulsiviteit samenhangen met verschillende hersenfuncties.
