De beroepsbevolking is een term die wordt gebruikt om alle personen boven een bepaalde leeftijd aan te duiden die voor een bepaalde tijd arbeid aanbieden. De beroepsbevolking bestaat altijd uit een deel dat al arbeid verricht en een deel dat werkloos is maar op zoek is naar arbeid.
Onder de beroepsbevolking valt iedereen die werk of op zoek is naar werk. Wie precies tot de beroepsbevolking wordt gerekend, verschilt per land. In Nederland worden de volgende voorwaarden gehanteerd door het CBS bij het vaststellen van de beroepsbevolking. Het gaat om personen tussen de 15 en 75, die minstens 12 uur per week werken, werk hebben geaccepteerd waarmee men ten minste 12 uur gaat werken, of niet werken, maar hebben aangegeven minstens 12 uur per week te willen werken en hiervoor bereid zijn bepaalde activiteiten te verrichten. Laatstgenoemde groep zijn personen die werk zoeken.
Ze worden daarom gerekend tot de werkloze beroepsbevolking, oftewel het deel van de beroepsbevolking dat niet 12 uur per week werkt of werk heeft geaccepteerd voor ten minste 12 uur. In dat geval spreekt men van de werkzame beroepsbevolking.
Een groot deel van iedere samenleving is onderdeel van de beroepsbevolking. Personen die niet aan de voorwaarden voldoen van de beroepsbevolking zoals gesteld door het CBS, worden gerekend tot de niet-beroepsbevolking. In overeenstemming met dit onderscheid, worden personen gerekend die niet kunnen werken, die bijvoorbeeld door een ongeval of ziekte arbeidsongeschikt zijn. Daarnaast worden hieronder personen gerekend die niet in staat zijn gebleken om werk te vinden.
