Locus of control is een psychologische term die verwijst naar de mate waarin iemand gelooft dat gebeurtenissen die hem overkomen controleerbaar zijn. Een ander woord voor locus of control is beheersingsoriëntatie. Locus of control is onder te verdelen in twee categorieën: interne of externe locus of control.
Bevindt iemand zich vooral in de interne locus of control, dan neemt de persoon meer verantwoordelijkheid voor zijn eigen leven; hij is meer bereid om te leren van fouten, is kritischer, leidt een gezonder leven, zoekt naar oplossingen en laat zich minder beïnvloeden door anderen.
Uit onderzoek is gebleken dat mannen over het algemeen meer intern gericht zijn dan vrouwen en dat naar mate men ouder wordt, men meer intern wordt. Ook mensen die zich in hogere organisatiestructuren bevinden, hebben een meer interne locus of control.
Iemand met een externe locus of control denkt dat hij de controle over zijn leven niet zelf in handen heeft. Ze geloven meer in het lot, geluk of ongeluk, toeval en daden van anderen. De persoon is minder kritisch, maakt minder snel keuzes en kan hier over piekeren, hij is vaker angstig, depressief en kwetsbaarder voor stress. Een persoon met een externe locus of control zoekt minder snel naar oplossingen maar zoekt eerder naar een defensieve strategie zoals het ontwijken van een probleem, of geeft iemand anders de schuld.
Intern en extern zijn twee uitersten en iemand heeft nooit slechts één van de twee polen, het is altijd een mix van de twee. Naast de indeling van intern en extern, kan ook gekeken worden naar stabiele en variabele patronen. Is de persoon echt onhandig, of is de situatie onhandig en is het daarom logisch dat de persoon zo reageert? Daarnaast kan ook gekeken worden of het een controleerbare of oncontroleerbare situatie is.
