Redactie Ensie

Psychologiebegrippen omschreven

Gepubliceerd op 24-11-2015

Stress

betekenis & definitie

Stress is een gesteldheid van fysieke of mentale spanning die wordt veroorzaakt door de reactie op externe prikkels. Stress kan zowel positief als negatief zijn.

Stress is een biologische en heilzame reactie van het lichaam. Een dier of mens maakt hormonen aan waardoor het lichaam in staat is om te vluchten of te vechten in bedreigende situaties. Een bepaalde mate van stress zorgt voor een goed functioneren.

Als de draaglast echter groter wordt dan de draagkracht ontstaan er problemen, ook wel aangeduid als ‘negatieve of ongezonde stress’. Het evenwicht tussen de draagkracht en -last is dan langdurig verstoord. Er is een grotere kans op het ontwikkelen van lichamelijke en/of psychische klachten.

Stress kan zich in veel situaties ontwikkelen, zoals een hoge werkdruk, overlijden, ziekte of examen. In welke mate iemand stress ervaart, is zeer divers. Het is afhankelijk van het karakter en ervaring. Sommige mensen zijn gevoeliger voor stress dan anderen. Als men perfectionistisch of pessimistisch is aangelegd, een groot verantwoordelijkheidsgevoel heeft of weinig tot geen invloed uit kan oefenen op het eigen leven, is er een grotere kans om negatieve stress te ontwikkelen.

Wanneer het lichaam geen- of te weinig tijd heeft om zich te herstellen na een stressvolle situatie, kunnen er lichamelijke- of psychische ongemakken optreden.
• Lichamelijke klachten: hoofdpijn, stijve spieren (doorgaans in rug- en schouders), verkoudheid of griep door aantasting van het immuunsysteem, slaapproblemen, hartkloppingen.
• Psychische klachten: machteloosheid, stemmingswisselingen, prikkelbaar, gevoelens van eenzaamheid, oververmoeidheid.

Stress kan worden verminderd door een gezonde levensstijl te ontwikkelen (gezonde voeding en regelmatige beweging), ontspannende activiteiten te ondernemen (meditatie of mindfulness) en tijd vrijmaken voor zichzelf.