1. door het-zakken, iets onaangenaams ervaren; ongelegen komen. Deze Bargoense uitdr. uit het begin van deze eeuw refereert aan de nachtasielen, waar zwervers met het bovenlijf over een touw konden hangen dat tussen twee muren gespannen was. De dronkaards tuimelden dan naar beneden wanneer dit touw ’s morgens losgemaakt werd.
Maar niettemin blijf je hier zitten je stelt het weer uit - Ongenaakbare Kwast! Tot je weer ’s door het touw zakt. (Dirk Dufraing: Rock ’n’
Roll, 1989)
2. in de-en hangen, totaal uitgeput, aan het einde van zijn krachten zijn. Oorspr. gezegd van een bokser die geraakt wordt en in de touwen belandt. Hier overdrachtelijk gebruikt.
