Zwart maken van een politieke tegenstander. Dit gebeurt meestal tijdens een verkiezingscampagne.
Enige rancune kan daarbij vaak niet worden ontkend. Een beschadigingsactie dient een politiek doel: hierdoor hoopt de politicus of partij die beschadigt op kiezerswinst voor de eigen club. Naar aanleiding van een aanval in de Tweede Kamer van het PvdA-lid Kosto op de latere CDA-lijsttrekker Van Agt bij de parlementaire behandeling van de Bloemenhove-zaak, sprak de laatstgenoemde over ‘de actie beschadiging lijsttrekker’. In het najaar van 1984 haalde de VVD deze term weer van stal naar aanleiding van de rol van haar minister Van Aardenne in het RSV-drama: de eis van de oppositie dat Van Aardenne diende af te treden (omdat hij de Kamer onjuiste informatie zou hebben gegeven) zou verband houden met de wens hem te beschadigen. Het te verwachten kiezersverlies van de VVD zou de oppositie in de kaart kunnen spelen – zo was de redenering. De VVD inmiddels, betichtte de oppositie van beschadiging van Van Aardenne.
