Pinkhof geneeskundig woordenboek

Herman Pinkhof (1923)

Gepubliceerd op 19-04-2022

Ataxie

betekenis & definitie

(ἀταξία, ongeordendheid), stoornis der coördinatie (zie Atactisch) bij willekeurige spierbewegingen, terwijl de kracht der spieren behouden is. Bij statische A. blijkt de stoornis slechts bij het zitten of staan, bij locomotorische of dynamische A. slechts bij bewegingen. Men spreekt van centrale, motorische, sensorische of van cerebrale, cerebellaire, bulbaire, spinale, periphere A. A. locomotrice progressive (Duchenne 1858) = Tabes dorsalis. A. bulbaris, bij ziekten van het verlengde merg. A. hereditaria of A. van Friedreich, op tabes gelijkende, in de kinderjaren aan den dag komende ruggemergsziekte van zeer langen duur, dikwijls bij verschillende kinderen in één gezin. Literale A., het struikelen over lettergrepen en het begin daarvan. Deze worden, vooral in lange woorden, herhaald of verwisseld, vooral bij hersenverweeking (dementia paralytica) (Kussmaul). Sensorische A. (Leyden), veroorzaakt door gevoelsstoornissen en het verdwijnen van bewuste gevoelswaarnemingen.