Eerste stap in de productielijn van de weersverwachting. De waarneming staat aan de basis van elke weersverwachting, maar is ook van grote waarde voor studie en onderzoek.
Tenslotte is de waarneming weer de controle op de juistheid van de uitstaande weersverwachtingen. De waarneming is een weerrapport. Een beschrijving van een groot aantal elementen (weerelementen), die bij elkaar het weer vormen, op een bepaalde plaats op een bepaald tijdstip. Op alles bij elkaar zo'n 20.000 plaatsen op aarde worden oppervlaktewaarnemingen verricht. Dat gebeurt 24 uur per dag, ieder uur van de dag, soms zelfs ieder half uur. De waarnemingsuren worden onderscheiden in main hours, intermediate hours en non-standard hours en worden aangegeven in uren GMT. Het verschil zit in het verspreidingsgebied. Dat van de non-standard-hours-waarnemingen is vrij klein, van de intermediate hours groter en van de main hours het grootst. Het leeuwendeel van de waarnemingsstations is op land te vinden. Voor een deel zijn dat automatische waarnemingsstations, die hun informatie continu leveren. Ook veel koopvaardijschepen leveren, tegen een kleine vergoeding, zeer waardevolle waarnemingen. Bovendien drijven er in de oceanen en zeeën vele boeien (weerboeien) rond, die automatisch hun waarnemingen doorgeven. Op een aantal waarnemingsstations worden tevens aërologische waarnemingen gedaan. Daar wordt twee- tot viermaal per etmaal een radiosonde opgelaten, hetgeen informatie oplevert over de wind, de vochtigheid en de thermische opbouw van de atmosfeer. Steeds vaker wordt ten behoeve van de weersverwachtingen gebruik gemaakt van satelliet- en radarwaarnemingen. De waarnemer vertaalt, ten behoeve van internationale uitwisseling, de waarneming in een meteorologische code. De volgende stap in de productielijn van de weersverwachting is de communicatie.
Zie ook: weerradar
Zie ook: Greenwich Mean Time
Zie ook: operationele meteorologie
Zie ook: synoptische waarneming
Zie ook: verificatie
Zie ook: weersatelliet
