Het vermogen om van de wereld via de zintuigen kennis te nemen, of de algemene uitoefening van dit vermogen, of bijzondere gevallen van deze uitoefening, of ook wel dat wat waargenomen wordt (zo noemt hume zowel impressies als ideeën ‘waarnemingen’). De met waarneming verbonden problemen vormen een belangrijk gebied in de epistemologie. De analyse van waarneming wordt gecompliceerd door de verscheidenheid van haar objecten (vgl. zijn). Neemt men, steeds in dezelfde zin, waar dat Kees rood in zij...

Waarneming is: 1) (alg.): het waarnemen, met de zintuigen in zich opnemen; 2) (beeldend): gadeslaan of het kijken naar iets, bijv. tekenen naar de waarneming: tekenen terwijl je het onderwerp in werkelijkheid voor je ziet, ‘naar de aanschouwing’ betekent hetzelfde.

Eerste stap in de productielijn van de weersverwachting. De waarneming staat aan de basis van elke weersverwachting, maar is ook van grote waarde voor studie en onderzoek. Tenslotte is de waarneming weer de controle op de juistheid van de uitstaande weersverwachtingen. De waarneming is een weerrapport. Een beschrijving van een groot aantal elementen (weerelementen), die bij elkaar het weer vormen, op een bepaalde plaats op een bepaald tijdstip. Op alles bij elkaar zo'n 20.000 plaatsen op aarde w...

waarneming - Zelfstandignaamwoord 1. iets via de zintuigen registreren Woordherkomst Naamwoord van handeling van waarnemen met het achtervoegsel -ing. Synoniemen perceptie Verwante begrippen observatie

waarneming - zelfstandig naamwoord uitspraak: waar-ne-ming 1. wat je ziet ♢ hij deed een interessante waarneming Zelfstandig naamwoord: waar-ne-ming de waarneming de waarnemingen het waarneminkje Synoniemen perceptie

Waarneming is het opzettelijk en ingespannen vestigen van onze aandacht op een bepaald voorwerp of verschijnsel, om het eigenaardige daarvan te leeren kennen. Van de gewone waarneming uit het dagelijksch leven onderscheidt zich de wetenschappelijke, doordien deze volbragt wordt volgens beginselen en regels, die door de wetenschap worden verkondigd en voorgeschreven, terwijl men daarbij tevens een bepaald doel voor oogen heeft. Alle ervaringswetenschappen rusten op den grondslag der waarneming. D...

Waarneming - een zeer moeilijk begrip der Psychologie (aesthesis, perceptio), beteekent: 1. de handeling ; 2. den inhoud van het waarnemen. Men onderscheidt een uiterlijke w. (van dingen der ruimtewereld) en een innerlijke (van toestanden der eigen ziel). — Wat de eerste betreft, hier is de zinnelijke waarneming scherp te onderscheiden van de z. gewaarwording. Zij is meer dan deze, en eveneens meer dan de z. voorstelling, in zoover in de z. waarneming de voorstelling betrokken wordt op een ruimt...

waarneming - De actie of de praktijk van observeren, kijken of opmerken.

(psychol.) is een verrichting van den mensch en van het dier, waarin het aanwezige gekend wordt. Wij nemen waar met onze zintuigen. Of we waarnemen en wat we waarnemen hangt niet alleen af van den staat onzer zintuigen, maar ook van onze gerichtheid en herinneringen. Daarop berusten de waarnemingsillusies. Ellerbeck.

of perceptie, waarnemen van prikkels. Als er een zintuig (receptor) aanwezig is voor bepaalde prikkel bv. licht, kan er licht worden waargenomen. Men heeft lichtzin en kan erop reageren (receptie).

v. (-en), 1. het waarnemen; perceptie, bewuste opname van informatie (e); 2. een bepaald geval van waarnemen, observatie: waarnemingen doen; 3. tijdelijke vervulling. (e) FILOSOFIE. De waarneming is een moeilijk wijsgerig probleem, ofschoon zij bij oppervlakkige beschouwing eenvoudig lijkt. Wanneer men echter zegt ‘ik zie een tas’, dan is dat streng genomen onjuist, want de ogen nemen slechts bepaalde kleuren en vormen waar en het is via het denken, getraind door opvoeding en omgev...