(ook: hydrologische kringloop) Proces waarbij water bij de oppervlakte van de aarde een nooit eindigende cyclus van verdamping, transport door de atmosfeer, condensatie, neerslag en transport doorloopt.
Men laat de kringloop gewoonlijk beginnen bij de neerslag. Dit kan regen, sneeuw, hagel, dauw, mist of rijp zijn. Na eventuele tijdelijke opslag in de grond gaat deze neerslag uiteindelijk op in verdamping of in afstroming. De verdamping kan geschieden vanuit open wateren, onbegroeid landoppervlak of voorwerpen, zoals bomen en daken, die de neerslag hebben onderschept (evaporatie) of via de huidmondjes van planten (transpiratie). De afstroming kan zowel plaatsvinden aan het oppervlak van het land naar sloten, beken en rivieren als door de bodem. Ook tijdens de afstroming zal over het algemeen een klein deel verdampen. Op de zeeën en oceanen overtreft de verdamping de neerslag; het verschil komt als neerslag aan het landoppervlak ten goede. Men maakt onderscheid tussen de korte of kleine kringloop en de lange of grote kringloop. Bij de korte kringloop komt de neerslag in korte tijd weer als waterdamp in de atmosfeer. Het bekendste voorbeeld is de verdamping van water boven de zee, dat vervolgens boven zee condenseert en in de vorm van neerslag weer terugvalt in de zee. Bij de lange kringloop komt het water pas na langere tijd indirect in zijn oorspronkelijke vorm terug. Het bekendste voorbeeld is water dat uit zee verdampt, in wolken naar het land drijft, daar in de vorm van neerslag terug op aarde valt en uiteindelijk via rivieren en grondwater terugstroomt naar zee.
