Uitroeien is een terugkerend thema binnen verschillende religies. De Bijbel en de Koran eisen gehoorzaamheid en onderworpenheid aan de wil van God. In tal van ‘heilige’ teksten staat dat wie een andere god volgt of ongelovig is, zal boeten en lijden. In bepaalde gevallen is er zelfs letterlijk sprake van uitroeiing.
Neem het boek Jozua uit het Oude Testament waarin God de Israëlieten opdraagt om de Kanaänieten uit te roeien omdat ze een ander geloof aanhangen. ‘Ze namen de stad in en doodden alles wat erin was, zowel mannen als vrouwen, zowel kinderen als bejaarden, zowel runderen en schapen als ezels,’ staat in Jozua (6:21). God beveelt zelfs een genocide op de Amalekieten met de volgende woorden: ‘Trek daarom op tegen de Amalekieten en versla ze. Wijd al hun bezittingen onvoorwaardelijk aan de heer. Spaar ze niet, maar dood alles en iedereen: mannen en vrouwen, kinderen en zuigelingen, runderen en schapen, kamelen en ezels,’ lezen we in de eerste brief van Samuel 15:3.
Een derde volk dat op bevel van God moest uitgeroeid worden, waren de Midjanieten. Zij aanbaden andere goden en dat was blijkbaar onaanvaardbaar, aldus Numeri 31:2. Over de ongelovigen staat in de Koran, soera De Koe 2:10: ‘Er is een ziekte in hun hart en God heeft die ziekte verergerd; er wacht hen een pijnlijke straf, omdat zij plachten te liegen’; in soera Imrans Mensen 3:131: ‘En vreest het vuur dat voor de ongelovigen is klaargemaakt’; en in soera Imrans Mensen 3:141: ‘Hij vernietigt de ongelovigen.’
