Watts (George Frederic), Eng. schilder, geb. 1817 te Londen, overl. aldaar 1904. Meer dan de Academy, waarheen hij gezonden werd, leidden hem de bewondering der Parthenonsculpturen in zijn jeugd, later de schilderijen der Venitianen, vooral van Titiaan. Hij voelde zich apostel, was tevens groot schilder.
Begonnen is hij met romantische onderwerpen van Walter Scott, vervolgens aan Shakespeare en Bocaccio ontleend, behaalde dan een prijs voor de versiering in the House of Parliament, later (1846) voor de versiering van Westminster. Dit laatste na zijn verblijf in Florence en Venetië. Ook voerde hij verschillende muurschilderingen uit, o. a. in ’t Paleis van Justitie (Lincoln’s Sum) te Londen.
Deze, evenals zijn meeste schilderijen, geven behalve bijbelsch geschiedkundige onderwerpen en dezulke aan fabels en legenden ontleend, symbolische en allegorische voorstellingen z.a.: Sic Transit, De Hoop, de Liefde, de Mammon, De Liefde en de Dood, De Liefde en het Leven (3 maal door hem herhaald).
Daarnaast schilderde hij landschappen en voortreffelijke portretten, vele van beroemde Engelschen en buitenlanders. Hij schonk zijn schilderijen aan de Tate-gallery en andere Engelsche Musea, en na zijn dood werd zijn huis tot Watts-museum.
