Venantius fortunatus - Lat. dichter, geb. omstreeks 530 nabij Treviso, leefde langen tijd aan het hof van Sigebert van Austrasië en begaf zich vervolgens naar Poitiers. Daar trad V. in den geestelijken stand, werd 599 bisschop van Poitiers en overleed 609. Hij is de laatste belangrijke dichter vóór Karel den Groote.
Behalve een epos op den heiligen Martinus e. a. hebben wij van hem Miscellanea, zijnde 300 gelegenheidsgedichten, waaronder een Moezelreis, pendant van de Mosella v. Ausonius. Uitgave zijner werken in de „Monumenta Germaniae Historica, Auctores antiquissimi”, door F. Leo (Poëzie, 1881) en B. Krusch (Proza, 1885); verder W. Meyer, Der Gelegenheitsdichter V. F. (Berlijn 1901).
