Trouwbeloften - Krachtens art. 113 B. W. geven deze geen rechtsvordering tot het aangaan des huwelijks, noch tot vergoeding van kosten, schaden en interessen, uit hoofde der niet vervulling van de beloften; alle bedingen tot schadeloosstelling te dezer zake zijn nietig. Wanneer echter de huwelijksaangifte van een afkondiging gevolgd is, kan zulks grond opleveren tot het vorderen van schadevergoeding uit hoofde der werkelijke verliezen, welke de eene partij door de weigering der andere, in haar goederen mocht hebben geleden, zonder dat daarbij echter eenige winstderving zal kunnen in aanmerking komen. Deze vordering verjaart door verloop van 18 maanden, te rekenen van de eerste huwelijksafkondiging.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk