Sial of sal - een afkorting van de woorden silicium en aluminium, is een door Suess ingevoerde aanduiding voor de zuurdere kristallijne gesteenten, zooals gneis en graniet. Hiertegenover werden gesteld de basische en magnesiumrijke gesteenten als sima, waarvan basalt het type voorstelt, terwijl verder o. a. gabbro en diabaas voorbeelden van zulke gesteenten zijn. In zijn nieuwe theorie over het ontstaan der continenten en der oceanen beschouwt Wegener de continenten als in hoofdzaak te bestaan uit s.-schotsen, terwijl de zeebodem gedacht wordt uit sima te bestaan, bedekt door een wisselende, doch vrij dunne laag s.-materiaal. Volgens deze theorie drijven de continenten in het sima, dat zich als een taaie plastische massa zou gedragen, en bewegen zij zich daarbij in bepaalde richtingen, n.l. W.waarts en van de polen af; de continenten hebben daarbij ook verschillende snelheden.
Door deze theorie ontkomt men aan de door velen zeer sterk betwijfelde landbruggen, terwijl ook voor andere verschijnselen een verrassende verklaring zich voordoet. De diluviale ijstijd wordt verklaard door aan te nemen, dat het groote glaciale gebied van N.-Amerika en N.Europa in dien tijd aaneensloten en zich bevonden in het gebied van de Noordpool. De veelvuldig langs de randen der continenten voorkomende ketengebergten worden verklaard als een opstuwing van het s. aan de voorzijde der continenten door den druk van het sima, enz. De vormovereenkomst tusschen de Atlantische kusten van Amerika en Europa is voor Wegener een der argumenten, welke voor zijn theorie pleiten. De theorie heeft reeds een groot aantal aanhangers gevonden, waaronder o. a. onzen landgenoot Ir. N. Wing Easton. Andere onderzoekers daarentegen wijzen haar beslist af.
