Restif de la bretonne (nicolas-edme restif genaamd —)

betekenis & definitie

Restif de la Bretonne (Nicolas-Edme Restif genaamd —), Fransch romanschrijver, geb. te Sacy (Auxerrois) in 1734 en overleden te Parijs in 1806. Een landbouwerszoon, die drukker wordt, een schandelijk pretleven te Parijs leidt, zijn hoofd op hol laat brengen door romanlectuur en zelf romanschrijver wordt, vuil, leelijk, beestachtig, maar geestig; een man, die een schandelijk leven van uitspattingen leidt en in de hoogste kringen André Chénier of Beaumarchais ontmoet; terrorist en geheimagent van Napoleon, ’t Werk is dat van een geniaal autodidact, die overmatig sentimenteele romans vol humanitaristisch geleuter schrijft onder Rousseau’s invloed: 260 à 300 romans, die thans worden gelezen door verfijnde litteratuurkenners om hun vuilheid of om hun rake realisme. Uit den modderpoel komen twee werken te voorschijn : le Paysan perverti, ou les dangers de la ville (4 dln., 1776) en Monsieur Nicolas, ou le Coeur humain dévoilé (16 dln., 1796—97). Over hem: J. Haas in het Zeitschrift für französische Sprache und Literatur, deel XXIV.