Ontwatering - 1) of drainage, de afvoer van water, dat zich in een grondwerk bevindt. Onder de o. van een weg verstaat men b.v. niet de afwatering, d. i. den afvoer van oppervlaktewater, maar de loozing van het water, dat zich in het weglichaam bevindt. O. bereikt men in poreuzen grond door behoorlijke afwatering ter zijde van het werk. Bij zwaren en dichten grond moet men soms op kunstmatige wijze de o. bevorderen, b.v. door het aanleggen van kanalen, welke met poreus materiaal, zooals puimstukken of grind, gevuld worden of door het leggen van draineerbuizen.
Zie verder BEGREPPELEN en DRAINEEREN. — 2) het onttrekken van water vooral aan stoffen, die kristalwater bevatten of waarvan water een bestanddeel van het molecule uitmaakt. Men voert het meestal uit door verhitting, soms door het brengen in een droge atmosfeer.
