Occasionalisme - metafysische leer der gelegenheids-oorzaken (causae occasionales), ontwikkeld in de school van Descartes. Daar ziel en lichaam geheel heterogene substanties zijn, is een direct inwerken van ziel op lichaam, en omgekeerd (influxus physicus) onmogelijk. Het O. leert, dat God bij gelegenheid van het lichamelijk gebeuren in de ziel de daarmede correspondeerende voorstelling te voorschijn roept, en bij gelegenheid van het willen het lichaam beweegt. (Zie verder GEULINCX).
Occasionalisten waren Régis, Cordemoy, De la Forge, Geulincx en Malebranche. Spinoza verving het O. door het Parallelisme, Leibniz door de harmonia praestabilita.
