Oberon (koning der elfen)

betekenis & definitie

Oberon (koning der elfen) - (een verandering van Auberon, dat ontstaan is uit Alberon en overeenkomt met het Duitsche Alberich, dat is koning der Elfen), de koning der Elfen, de gemaal van Titania, komt het eerst voor in het oud-Fransche gedicht „Huon de Bordeaux”, uit de 12de eeuw, dat later herhaaldelijk is omgewerkt, uitgebreid en eindelijk is overgegaan in een volksroman in proza. Uit de Engelsche vertaling van dezen laatste door Lord Berners (1579), heeft Shakespeare de Feeën-episode van zijn Midsummer Night’s Dream geput. Onder de latere bewerkingen is de beroemdste die van Wieland, wiens romantisch heldendicht Oberon het eerst in den „Deutschen Merkur” van 1780 verscheen en later meermalen verbeterd is uitgegeven. Bekend is ook Weber’s opera Oberon, waarvoor Planché den tekst schreef.