Nachtigal - (Gustav), vermaard Afrika-reiziger, werd in 1834 te Eichstedt, bij Stendal geboren, studeerde in de medicijnen, werd Officier v. gez., maar, zwak van gestel, vertrok hij in ’63 naar Algerië om het klimaat. Later werd hij lijfarts van den Bey (vorst) van Tunis. Wegens zijn kennis van Afrikaansche volken en talen werd hem in ’69 verzocht een gezantschap van den koning van Pruisen naar den sultan van Bornoe tot overbrenging van geschenken op zich te nemen. Van Tripoli vertrekkend, begaf hij zich naar Moerzoek, van daar door het nog niet door Europeanen betreden land Tibesti Zuidwaarts en bereikte in Juli 1870 Koeka, de hoofdstad van Bornoe.
Van hier uit deed hij onderzoekingsreizen naar Borkoe, Bodelé en Bagirmi. Daarna vatte hij het plan op door den Oostelijken Soedan naar den Nijl te reizen. Vroegeren (Vogel, von Beurmann) hadden hierbij in Wadai den dood gevonden, maar N. was gelukkiger: dit land met fanatieke, woeste bevolking trok hij ongehinderd door, reisde vervolgens door Kordofan en Dar-For en bereikte in 74 den Nijl te Khartoem. In ’82 werd hij tot Duitsch consul te Tunis benoemd. Twee jaar later werd hem opgedragen het Duitsche protectoraat over Togo, Kameroen en Lüderitzland (Z.W.-Afr.) tot stand te brengen als rijkscommissaris. Hij volbracht die taak, maar moest in ’85 wegens ziekte terugkeeren en stierf aan boord van een oorlogsschip bij Kaap Palmas (Liberia). De uitkomsten zijner groote reizen heeft N. te boek gesteld in: Sahara und Sudân, 3 dln. 1879—89. Daarnevens kortere stukken in Petermann's Mitteilungen en elders.
