Michel (claude, bijgenaamd clodion) - geb. 1738 te Nancy, gest. 1814 te Parijs. Fransch beeldhouwer, voornamelijk van kleine kunstvoorwerpen, leerling van Adam. In zijn tijd reeds was hij slechts bekend onder den naam van Clodion. Met zijn oom Adam en broeder Sigisbert François Michel behoort hij tot een groep van Lotharingsche beeldhouwers, die later in Parijs kwamen werken.
In de tuinwerken te Versailles is werk van hem te vinden, terwijl enkele leden der familie als kunstenaars aan het hof van Frederik den Groote werden verbonden. Clodion behoort tot de beste onder hen en heeft voornamelijk zijn roem als porseleinbeeldhouwer te danken. Niettegenstaande hij van 1762—1771 in Rome studeerde, heeft zijn werk niet den invloed der zware Italiaansche barok ondergaan. Hij is integendeel een typisch Fransch kunstenaar met al de fijnheid en elegance van expressie, die zijn tijd kenmerkte. Wat Meissonier voor de decoratie, Caffieri voor het meubel beteekende, dat is Clodion voor de kleine beeldhouwkunst: in gedachte en vorm de personificatie van het Fransche Rococo.
Zijn composities bestaan veelal uit dansende nymfen, satrys, kinderfiguurtjes e. d., in terracotta of biscuit uitgevoerd. Ook in marmer en brons heeft hij gewerkt, terwijl hij voor de fabriek te Sèvres talrijke ontwerpen leverde. Litt. en opgave zijner werken in de Dict. gén. des artistes de l’école française door B. de la Chavignerie en Auvray. Voorts : H. Thirion, Les Adam et Clodion (Parijs 1865) en enkele opstellen in Les Arts.
