Lorenz (ottokar) - Oostenrijksch historicus, geb. 1832 te Iglau, van 1860 tot 1885 hoogl. in de gesch. aan de Universiteit te Weenen, en van 1885 tot zijn dood in 1904 hoogl. in de gesch. aan de Universiteit te Jena. Op historiografisch geb. vertegenwoordigt hij de liberaal-nationale richting, waarbij hij zich plaatst op Oostenrijksch standpunt, zoodat hij zijn stof bij voorkeur zocht in de Middeleeuwen. In zijn hoofdwerk: Deutsche Geschichte im 13en und 14en Jahrh. (1863—1867) komt dit beginsel sterk uit. Hij is van meening, dat een krachtig bestuur in staat is, de moeilijkheden, voortspruitende uit nationale tegenstellingen, te overwinnen.
Aan dit werk sluit nauw aan: Geschichte König Ottokars II von Böhmen und seiner Zeit (1866). Voorts schreef hij verschillende essays, verzameld o. a. in: Staatsmänner und Geschichtsschreiber des 19en Jahrh. (1896). Voor de bronnenstudie der Midd. gesch. is zijn Deutschlands Geschichtsquellen im Mittelalter seit der Mitte des 13en Jahrhunderts (1870) van belang.
