Lichaamsversiering - Men kan drie vormen van I. onderscheiden, namelijk de lichaamsbeschildering, de vaste en de beweeglijke l. De eerste is een wijdverbreide en reeds een zeer oude zede om de kleur van de huid te veranderen, ten einde die mooier te maken of er een bepaalden gemoedstoestand mede tot uitdrukking te brengen. Reeds in de graven uit het steenen tijdperk vindt men teekenen van l. door beschildering in hoofdzaak met een roode kleurstof, rood oker. Tacitus bericht, dat de midden-Europeesche stammen der Ariërs de gezichten beschilderden teneinde er krijgshaftig uit te zien. In den modernen tijd vindt men de beschildering bij vele natuurvolkeren.
Het doel is niet alleen uitdrukking van den gemoedstoestand, doch soms ook beschutting tegen de steken van insecten. De meest gebruikelijke kleuren zijn rood, blauw, geel, wit. Onder vaste l. verstaat men alle kosmetische maatregelen, die tot een blijvende verandering van het lichaam voeren. Hiertoe behooren de tatoeage, het doorboren van het neustusschenschot, het vergrooten door het inbrengen van ringen van de lippen of van de ooren, het vijlen van de tanden, het veroorzaken van groote en vaak verheven litteekens, het vervormen, meestal in onze oogen tevens misvormen, van het hoofd, enz. De bijgevoegde plaat geeft een duidelijk beeld van het resultaat van dergelijke behandelingswijzen van het lichaam. De beteekenis van deze l. is natuurlijk een verschillende; zeer vaak duiden zij het bereiken van den volwassen leeftijd aan. — De beweeglijke l. betreft natuurlijk alles, wat de mensch aan of op het lichaam brengt teneinde dit te verfraaien in de oogen der omgeving.
