Lambert - (Johann Heinrich), Duitsch sterrekundige, geb. 1728 te Mühlhausen. Hij was een autodidact, die zich, behalve op astronomisch, ook op wijsgeerig gebied naam heeft verworven. Hij overleed in 1777 te Berlijn. Met Bouguer is L. te beschouwen als de grondlegger van de wetenschappelijke photometrie; het begrip albedo is door hem ingevoerd.
Verder leverde hij belangrijke bijdragen tot de theorie der parabolische loopbanen en was een der eersten, die zich uitspraken over den bouw van het Heelal. In zijn Kosmologische Briefe über die Einrichtung des Weltbaues (Augsb. 1761) beschouwt hij het universum als opgebouwd uit stelsels van verschillende orde. Een planeet met haar wachters is een stelsel van de 1e orde; ons zonnestelsel is er een van de 2e orde; elke ster is een zonnestelsel; vele zonnestelsels vormen een sterrenhoop (stelsel van de 3e orde); vele sterrenhoopen het Melkwegstelsel; misschien zijn nevelvlekken ver verwijderde Melkwegstelsels, die te zamen een stelsel van nog hoogere orde vormen, enz. — Verder schreef L. o. a. : Photometria (Augsb. 1760); Insigniores orbitae cometarum proprietates (Augsb. 1761); Neues Organon (2 dln., Leipz. 1764).— In de wiskunde is L. bekend door zijn onderzoekingen over het axioma der evenwijdige lijnen van Euclides en over de hyperbolische functies sh x en ch x.
