Isothermie, - of isotherme laag, een soms eenige honderden meters dikke laag in de atmosfeer, waarin de temperatuur met de hoogte niet verandert, terwijl zij daarboven en daaronder regelmatig met de hoogte daalt of stijgt. Wat betreft het voorkomen en de hoogte in de lagere atmosfeerniveau’s (beneden 3000 M.) geldt hetzelfde wat over inversielagen werd gezegd. Op groote hoogte in de atmosfeer vindt men de hoogere isothermie, die op onze breedten gevonden wordt boven gem. 12 K.M. en waarin de temperatuur niet verder afneemt tot zoo hoog de waarnemingen daarin reikten. De temperatuur is hier gemiddeld — 55’ C. Het voorkomen dezer hoogere isothermie werd in het begin dezer eeuw ontdekt bij de waarnemingen met registreerballons; de verklaring van het constant blijven der luchttemperatuur werd in 1906 gelijktijdig gegeven door Humphreys in Amerika en Gold in Engeland, die aantoonden, dat de luchtlagen der hoogere isothermie in stralingsevenwicht met de aarde verkeeren, d. w. z. dat de warmte, die deze lagen door uitstraling verliezen, juist wordt vergoed door hetgeen zij van de warmteuitstraling der aarde en der lager gelegen luchtlagen absorbeeren.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
