Isopolymorfisme. - De polymorfe modificaties eener stof zijn ieder voor zich slechts bestaanbaar binnen bepaalde grenzen van temperatuur en druk. Veelvuldig komt het echter voor, dat zulk een modificatie buiten de grenzen van haar bestaansgebied wel deel kan uitmaken van een mengkristal. Dan bestaat deze toestand: Een stof A kristalliseert bij een bepaalde temperatuur en druk in den kristalvorm I, een stof B van overeenkomstige samenstelling onder dezelfde omstandigheden in den kristalvorm II.
Er bestaan echter ook mengkristallen van A en B en deze hebben den vorm I. Indien dan van B slechts de vorm II bekend is, zijn deze mengkristallen moeilijk verklaarbaar. Het geval wordt echter verklaard door aan te nemen, dat B polymorf is, zoowel in vorm I als in vorm II kan kristalliseeren, maar onder de gekozen omstandigheden op zich zelf niet in dien tweeden vorm kan uitkristalliseeren. Dat noemt men i. Dikwijls gelukt het door verandering van de omstandigheden B ook op zich zelf den vorm I te doen aannemen, waardoor het isomorfisme van A en B rechtstreeks bewezen is.
