Inklinken - het nazakken van een nieuw aangelegd grondwerk. Wanneer de vaste grondmassa wordt losgegraven, vermeerdert de kubieke inhoud met 10 a 30 %. Deze volume-vermeerdering wordt bij den aanleg van een grondwerk reeds ten deele en zal op den langen duur door de samendrukking der aardlagen weer geheel worden opgeheven, vandaar het weder inkrimpen der massa. Deze inkrimping heeft als gevolg der zwaartekracht en der belasting alleen ten opzichte van de hoogte plaats. Een nieuw aardewerk, zooals een dijk, zal dus in de eerste jaren in hoogte af nemen, vandaar dat men dergelijke werken een zeker percentage van de hoogte van den opgebrachten grond te hoog aanlegt.
Deze hoogte-afneming noemt men het inklinken of de klink. Men kan de klink grootendeels voorkomen door inwateren, door stampen of door het berijden van het nieuwe werk. Grof zand in water gestort, dus aangeplempt, klinkt zeer weinig.
Zie ook BEDIJKING.
