Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 24-01-2019

Heide

betekenis & definitie

Heide - in den ruimsten zin een plantenformatie, bestaande uit open terrein zonder noemenswaardigen boomgroei, waarvan de houtige planten bijna uitsluitend uit lage, altijd-groene heesters of halfheesters bestaan en dat tevens geen gesloten grasbedekking draagt. Dat alleen kleine, lage heesters kunnen voorkomen, is het gevolg òf van sterke uitlooging van de bovenste lagen van den bodem, òf van luchtgebrek in den bodem ten gevolge van de vorming van een dikke laag ruwe humus. Meestal gaat de heide samen met een vochtig klimaat, zooals de Calluna-heide van Midden- en West-Europa. De Erica-vorm komt in zeer veel andere soorten van heide voor.

In de Kaap zijn het soorten van Erica zelf, die de heide samenstellen, in de Z.-Amerikaansche Andes zijn het geheel andere planten. Ook in de arctische gebieden spelen heide-achtige formaties een groote rol. Zie verder HEIDEGROND en HEIDEONTGINNING.