Grahamsland - in den West-Antarktis gelegen, ten Z. van Z.-Amerika, hangt waarschijnlijk met Alexander I Island samen. Het ligt aan weerszijden van den Zuidpoolcirkel en werd ontdekt door den walvischvaarder Biscoe in 1832 (zie POOLONDERZOEK); hij noemde het naar Lord Graham, toen eerste lord der admiraliteit van Engeland. Het N.O. smallere deel is een berglandschap met scherpe toppen tot meer dan 2000 M. hoog. Het is sterk vergletsjerd en heeft fjordachtige kusten.
Het grootste deel van het land is met ijs bedekt; aan de kusten en op voorliggende eilanden komt het gesteente voor den dag: eruptieve van het andine type; sedimenten als grauwacke en leien met fossielen, die overeenkomen met die uit de boven-jura uit Europa. In vele opzichten komt Grahamsland met Z. Amerika overeen: hooge gebergten aan de pacifieke kust, vlakkere tafellandschappen in het O.; de fossiele plantenwereld doet denken aan de tegenwoordige flora van Z. Chili. De bekende Zweedsche expeditie onder Otto Nordenskjöld overwinterde in 1901 en 1902 op Louis Philippeland. Ook de Gerlache heeft het onderzocht (Belgica). De jaartemperatuur bedroeg van 1898-99: 9,6; de gemiddelde wintertemperatuur 16,8°, het winterminimum 43,1° C.
