Gebastionneerd tracé - van vestingwerken,stelsel van bevestiging, waarbij door breking vanhet tracé gedeelten vuurlijn worden verkregen,welke loodrecht of nagenoeg loodrecht op de teflankeeren takken van de gracht staan. Hetg. tracé is ontstaan uit de in de eerste helft vande 16e eeuw toegepaste Oud-Italiaansche beves-tigingswijze. De op de samenkomsten (saillanten)van de vestingfronten door breking van den walgevormde, vijfhoekige werken, werden bastions*genoemd (plaat Vestingbouw I, Fig. 7).
Uit deflanken van deze bastions werden de aangren-zende gedeelten van den wal, de courtines,geflankeerd; de facen van de bastions diendentot het afgeven van musketvuur. Aangezien dehoofdaanval eerst op deze bastions moest wordengericht, om de flankementvuurmonden te demon-teeren, voordat tot een aanval op de courtineskon worden overgegaan, werd ook het zwaarte-punt van de verdediging geleidelijk van decourtines naar de bastions overgebracht. Dezewerden daardoor veel grooter, en moesten vóórhet midden van het vestingfront een krachtigkruisvuur kunnen afgeven en elkander onderlingmet geschut- en musketvuur kunnen flankeeren.De nadeelen van dit tracé, n.1. de gemakkelijkeenfileering van de bastionsfacen, de beperkte,frontale vuuruitwerking en de blootstelling vande hooge flanken aan enfileer- en rugvuur, dedendit vooral in Frankrijk veel toegepaste stelselvervangen door de polygonale vestingfronten*,waarbij in het bijzonder het geschut voor het vuurop groote afstanden eene betere opstelling vond.
