Fractuurletter - het zg. gebroken schrift, dat zich door hoekige vormen van het meer afgeronde romeinsche, de zg. antiqua, onderscheidt. Het is de typographische navolging van het in de 15de eeuw gebruikelijke, het zg. gothische, schrift. In Duitschland wordt zij meestal, doch ten onrechte, de Duitsch-nationale letter genoemd, ofschoon zij dit wel historisch geworden is.
Aanvankelijk was de f. in alle Germaansche en ook in sommige Slavische landen in gebruik, wijl de daar werkende boekdrukkers hun materiaal grootendeels uit Duitsche lettergieterijen betrokken, doch zij werd allengs, behalve in Duitschland, zoo goed als geheel door de renaissance-letter, de antiqua, verdrongen. In Duitschland wordt zij nog algemeen voor het drukken van couranten, schoolboeken, romans en volksgeschriften gebruikt, maar in de wetenschappelijke publicaties met haar meer internationaal karakter, heeft zij ook daar reeds voor 60 a 70 % voor de romeinsche letter plaats gemaakt.
