Encaustiek, een beschildering, waarbij met was vermengde verfstof warm aangebracht werd op den ondergrond, zoodat ze daarin doordrong. Hoe de ouden dit procédé precies toepasten, is ondanks de beschrijving van Plinius (N.H. 35, 122) niet volkomen bekend. De nieuwste beschouwing erover geeft A. P. Laurie, Greek and Roman methods of painting (1910) bl. 54—68. — De e. wordt van de 6e eeuw voor Chr. tot in Hellenistischen tijd op marmer toegepast.
De kleuren op architeetuurfragmenten en andere ons bewaarde marmerbeschilderingen (uit Herculaneum, Pagasai in Thessalië e. a.) zijn waarschijnlijk door e. aangebracht. Ook op ivoor en hout echter werd ze aangewend; voorbeelden daarvan zijn b.v. de mummieportretten.
