Cassirer - (Ernst), geb. 1874, Neo-Kantiaansch wijsgeer uit de „Marburger school”, privaatdocent te Berlijn. C. heeft zich 1) bekend gemaakt door historische onderzoekingen betreffende de vóór-kritische periode, sedert de Renaissance. (Leibniz’ System 1902. — Das Erkenntnissproblem in der Phil. u. Wissenschaft der neueren Zeit dln, 2e dr. 1910), en 2) door zijn studies aangaande de logische grondslagen van wiskunde, fysika en chemie (Substanzbegriff u. Funktionsbegriff 1910). De mathematische begrippen ontstaan in tegenst. met de empirische door genetische definitie. De principieele tegenst. van theorie en waarneming in de fysika is onhoudbaar; ook het waarnemingsmateriaal bevat reeds het theoretische in zich.
De chemie is door de energetische opvatting van een beschrijvende tot een mathem. natuurwetenschap geworden. Het is de taak der transcendentale filos. „diejenigen universellen Formelemente zu ermitteln, die sich in allem Wechsel der besonderen materialen Erfahrungsinhalte erhalten”. Tegen Nelson (school v. Fries) schreef C. : Der Kritische Idealismus u. d. Philos, des gesunden Menschenverstandes (Giessen. 1906).
