Bundel

betekenis & definitie

Bundel - verzameling van gelijksoortige meetk. figuren (kromme lijnen, oppervlakken) zóódanig, dat door elk punt van het platte vlak (resp. van de ruimte) slechts één exemplaar gaat. Hebben in het platte vlak twee krommen van den bundel de vergelijkingen f1(x, y) = o en f2(x, y) = o, dan is de vergelijking van een exemplaar van den bundel: f2(x, y) + ス f2(x, y) = o, waarin ス een willekeurig getal voorstelt. Hebben in de ruimte twee oppervlakken van den bundel de vergelijkingen f2(x, y, z) — o en f2(x, y, z) = o, dan is de vergelijking van een exemplaar van den bundel ft(x, y, z) + ス f2(x, y, z) — o, waarin ス een willekeurig getal voorstelt. Voor een bundel van cirkels en bollen zie men bij CIRKELBUNDEL en BOLLENBUNDEL.