Bewijsstukken

betekenis & definitie

Bewijsstukken. De aanlegger eener procedure moet bij het exploot van dagvaarding overleggen afschrift van de stukken, waarop de eisch gegrond is. Bij gebreke hiervan zullen diegene, welke hij gehouden is hangende den loop van het rechtsgeding te geven, niet mogen berekend worden onder de kosten, ten ware die stukken door de verdediging van den gedaagde mochten noodzakelijk worden of daaruit voortvloeien, of ten ware door den rechter mocht bevolen zijn, dat de zaken zullen worden geïnstrueerd bij geschrifte (art. 133 Rv.), De partij, die zich bij conclusie op eenig stuk beroept, is verplicht daarvan, tegelijk met het afschrift harer conclusie, afschrift te geven, tenzij zulks reeds bij de dagvaarding is geschied, of de procureur der wederpartij verklaart geen afschrift te verlangen. Bovendien is zij verplicht, indien de wederpartij bij akte van procureur tot procureur verklaart inzage te verlangen van het stuk zelf, dit, hetzij ter griffie neder te leggen, hetzij, tegen recepis, aan den procureur der wederpartij over te geven, (art. 147 Rv.). Zie verder het vervolg van gen. art. en artt. 148 en 149 en voor het geval van schriftel. behandeling der procedure artt. 164—170 Rv. Zie voor het verbod om recht te doen op niet behoorlijk gezegelde stukken, art. 8 Zegelwet.