Beaunier (andré)

betekenis & definitie

Beaunier (andré), - Fr. letterkundige, geb. te Evreux, in 1869; oud-leerling der „Ecole Normale”, medewerker van dagbladen en tijdschriften („Revue de Paris”, „Journal des Débats”, „Figaro”), schreef romans vol satire, ironie en geest; Les Trois Legrand ou les Dangers de la littérature (1903); Picrate et Siméon (1904); le Roi Tobol (1905) en critische essais over zeer uiteenloopende onderwerpen: Notes sur la Russie (1901); Bonshommes de Paris (1902), la Poésie nouvelle (1902), waarin veel wetenswaardigs over de school der „Symbolistes” wordt medegedeeld; L'Art de regarder les tableaux (1906).