Bartsch

betekenis & definitie

Bartsch (Karl), Duitsch philoloog, geb. 25 Febr. 1832 te Sprottau, in 1858 ord. prof. te Rostock, in 1871 te Heidelberg, gest. 19 Febr. 1888; was tegelijk romanist en germanist, waardoor zijn studies over den invloed van de Oudfransche en Provençaalsche letterkunde op de Middelhoogduitsche van bijzondere beteekenis waren. Zijn philolog. werkzaamheid was buitengewoon omvangrijk. In zijn behandeling van oude teksten stond hij zelfstandig tegenover Lachmann en zijn school. Van zijn talrijke geschriften, afgezien van zijn artikelen in het tijdschr. Germania, waarvan hij na Fr. Pfeiffer redacteur was (o.a. over den invloed van de Provenç. lyriek op den Duitschen „minnesang”, over Hartmann v. Aue en Chrestien de Troyes), mogen genoemd worden, op germanist. gebied: de uitgave van Deutsche Liederdichter des 12. bis 14. Jahrh. (1884, 2e dr. 1878, 3e en 4e dr. door W. Golther); Untersuchungen über das Nibelungenlied (1865); Ovid im Mittelalter (1861), Herzog Ernst (1864); Bd. 3-5 van Gervinus’ Geschichte der deutschen Dichtung; de 5e dr. van Koberstein’s Grundriss der Geschichte der deutschen Dichtung; uitgaven in de verzameling „Deutsche klassiker des Mittelalters”, van Kudrun, Nibelungenlied, Parzival und Titurel, — op romanist. gebied: Provenzalisches Lesebuch (1855); Provenzalische Denkmäler (1856); Chrestomathie de l'ancien français (1866); Grundriss d. provenzal. Litteratur (1792); La langue et la littérature française depuis le 9e siècle (1887).