Aldehyden - (alcohol dehydrogenatus d. w. z. alkohol, waaraan waterstof onttrokken is). Hiermede bedoelt men eene klasse van organische verbindingen, waarin de groep HC = O voorkomt, d.i. de groep carbonyl C = O, gebonden aan 1 atoom waterstof. Ze ontstaan uit primaire alkoholen door onttrekking van 2 atomen waterstof R.CH2OH H2 = R.CH = O alkohol aldehyde.
Men kan deze onttrekking bewerkstelligen door voorzichtige oxydatie met allerlei oxydatiemiddelen, maar ook door den damp van alkoholen te leiden over fijn verdeeld koper. Door reductie gaan aldehyden weer in primaire alkoholen over, terwijl verdere oxydatie organische zuren met hetzelfde aantal C-atomen doet ontstaan, R. COOH. Met een oplossing van zilveroxyde in ammoniak verwarmd, ontstaat het overeenkomstige zuur, terwijl het zilver zich als een fraaie spiegel tegen den wand van het glas afzet. Aldehyden bezitten additievermogen d. w. z. zij verbinden zich direct met moleculen van andere stoffen, zooals ammoniak, blauwzuur enz. Bovendien kunnen zij zich gemakkelijk polymeriseeren d. w. z. eenige mol. (meestal 3) verbinden zich met elkander tot een nieuwe bestendige stof (zie PARALDEHYDE) met eigenschappen van een aether. Eindelijk kunnen zij ook condensatieproducten vormen, waarin de koolstofatomen van 2 of meer mol. aldehyde zich verbonden hebben (zie FORMALDEHYDE). Men vormt den naam der aldehyde meestal naar dien der zuren zooals formaldehyde (van mierenzuur, acid. formicum afgeleid), acetaldehyde (van azijnzuur, acid. aceticum), benzaldehyde (van benzoëzuur), enz.
