Aanvaarding - 1) het uitdrukkelijk of stilzwijgend genoegen nemen met de wijze, waarop iemand zijn verplichtingen (vooral de verbintenis iets te leveren) nakomt. De vraag, of al of niet is aanvaard, geeft herhaaldelijk tot procedures aanleiding. Zie Léon’s Rechtspr. op art. 99 K.
A. eener erfenis: het plegen van handelingen, waaruit blijkt, dat men de hoedanigheid van erfgenaam aanneemt. Zij kan uitdrukkelijk of stilzwijgend plaats hebben en heeft tengevolge, dat de erfgenaam het recht te verwerpen verliest. A. kan geschieden onvoorwaardelijk (de wet zegt zuiver) of onder voorrecht van boedelbeschrijving. Zie over het recht om zich eenigen tijd over al of niet a. te beraden BERAAD. De a. v. erf. is geregeld in artt. 1090—1102 B.W.
