Aanstoot - oorspr. een voorwerp, waaraan men zich stoot. Dan in zedelijke bet. iets, dat ergernis geeft, dat beleedigt. Vandaar a. geven. De uitdrukking een steen des aanstoots is ontleend aan Jes. 8:14, Rom. 9:33,1 Petr. 2:7.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
