m. (-namen), naam die aan de erfelijke geslachtsnaam voorafgaat en bij de geboorteaangifte door de ouders wettelijk wordt vastgesteld ten overstaan van de ambtenaar van de burgerlijke stand.
Door de voornaam wordt een persoon, die door zijn achternaam al is aangegeven als behorend tot een bepaald geslacht of familie, nader geïndividualiseerd. De voornaam kan worden gewijzigd bij beschikking van de rechter, die de daartoe aangevoerde gronden genoegzaam moet achten. Van deze beschikking moet bij de geboorteakte een kantmelding gemaakt worden in het register van de burgerlijke stand.
In Nederland hoeven sinds 1.1.1970 ouders hun kind niet slechts een bestaande naam te geven. Niet toegestaan echter is een naam die ongepast is of overeenstemt met bekende geslachtsnamen.
In België geldt nog de Franse wet van 11—21 germinal jaar XI, die slechts voornamen toestaat die in de kalenders en in de oude geschiedenis voorkwamen.
