m. (-s, -en),
1. lijn om geschreven of gedrukte woorden in behoorlijke orde naast elkaar te houden, lijn waarop geschreven wordt: op, boven de schrijven;
2. reeks woorden op zo’n lijn, op vaste breedte naast elkaar geschreven, gezet of gedrukt: op die bladzijde staan 30 regels; een regel overslaan; met of op een nieuwe regel beginnen, met een alinea;
3. (oneig., in het mv. of in verkl.) een geschreven mededeling, m.n. een brief: schrijf mij een paar regels; tussen de regels door lezen, opmerken en verstaan wat uitdrukkelijk niet gezegd is;
4. lat, dunne balk, richel; horizontale lat;
5. de gewone orde van de dingen; wat volgens traditie of blijkens ervaring gewoonlijk geschiedt of zo is: dat is de regel; tegen de regel; de uitzonderingen bevestigen de regel; in de -, gewoonlijk, doorgaans, normaliter;
6. aangenomen, resp. aanvaarde orde van handelen, richtsnoer, norm: ik houd van vaste regels; zich aan geen regel(s) storen; het is een vaste regel, gebruik; in dat gezin heerst geen regel, alles gaat er onordelijk toe; de regels voor de spelling; volgens de regelen der kunst; de regel van de wet;
7. geheel van voorschriften voor de leden van een gemeenschap of genootschap, m.n. voor een kloosterorde of een congregatie: de regel van Sint-Benedictus.
